ละลูกได้มาน้อเถิงก้ำ เมืองดินดำน้อน้ำซุ่ม
ละหัวใจฮุ่มน้อ ฮุ่มขึ้นใจเคยตื้นดอกป่องตัน
บางทีเมื่อยจนไห้กั้น พัดมาว่างวิหว่างตา
ย้อนพรหลวงปู่ศิลา กั้งฮ่มบุญน้อหลานน้อย
กั้งฮ่มบุญ โอ่ น้อหลานน้อย
กือบแล้วหนาโชคชะตามันไม่จีรัง
มีหยุดยั้งจนกะทั่ง แทบทนไม่ไหว
บางทีเหน็ดเหนื่อยหัวใจ โถมเข้ามาใส่ตันไว้อึ้งตึ้ง
ปาดน้ำตาหอบใจจนได้มาถึง
แสนสุดซึ้งมาถึงพระธาตุหมื่นหิน
เขาวงเมืองกาฬสินธุ์ ก้มกราบแดนดินหลวงปู่ศิลา
พอปานฟ้าชโลมฝนลงมาให้ผู้ข้าซ้นเพิ่ง
พอปานฟ้าชโลมฝนลงมาให้ผู้ข้าซ้นเพิ่ง
ทางไกลเวิ้งต่อเวิ้งได้มาไหว้ปู่เฮา
คักแท้เจ้าผู้เป็นหน่อศีลธรรมลูกได้จำคำสอนป่อนลงใจตั้ง
อันคำสอนในโลกโลกาอันใด
จะมาสู้ได้เหนือคำอิติปิโส
พุทธคุณธรรมคุณสังฆคุณโน
ประเสริญยิ่งยิ่งโยโยกั้งห่มโพธิ์ห่มใจศิษยา
ฟ้ากระเดื่อง หลั่งมาเมืองแดนกาฬสินธุ์
บุญฮ่มดินลุ่มน้ำสายลำพะยัง
ปาฏิหารย์ลือเลื่องมาจนกระทั่ง
บ่อนปู่แปงสร้างเนานั่ง ลูกกะจั่งสะออนฮอยบุญ
หนุนนำให้อุปสรรคโยงใย กะคิดเห็นหน้าปู่
หนุนนำให้อุปสรรคโยงใย กะคิดเห็นหน้าปู่
เหรียญเหนือดวงซ่อยยู้เอามาห้อยใส่คอ
ยามลูกท้อลูกเมื่อยบางตอนคิดเห็นคำปู่สอนกะผ่อนเบาลงได้
ใจหล่อหลอม น้อมเอาคำสอนสั่ง
ว่าดวงมันไม่จีรังดังและดับไปตามการ
ใจเคยมองมัวฝูงความชั่วเข้ามาผาน
ใจซมซานโภยผ่านภัยพร้อมเข้าหา
ตันเอาเหลือแต่ด้วยความเชื่อศรัทธา
บารมีหลวงปู่นำพาคุ้มกะลาหัวลูกหลานเทอญ
ทางไกลเยิ้น ได้เดินเทียวทางแม่นผ่านสร้างผ่านบ่อ
ทางไกลเยิ้นลูกได้เดินเทียวทางแม่นผ่านสร้างผ่านบ่อ
ลูกได้มาพบพ้อโอ้น้อเจ้าฮ่มบุญ
ชีวิตขุ่นข้นดั่งโคนตม ลูกพนมมือยอท่อดินพรมฟ้า
บูชาเจ้าวันทาหลวงปู่ บูชาเจ้าวันทาหลวงปู่
พยุงยอส่งยู้ให้ซูลูกแหน่เทิญ
เสียงฮ้องเอิ้นเจริญยิ่งคุณโน ศิษย์สิริจันโท
ให้ก่วมเกษาเกล้า ให้ก่วมเกษาเกล้า